„Teza książki, jaką autorka wykłada jest tezą filozoficzną „par excellence”: fenomenologia okazuje się w pełni żywa i aktualna właśnie w swoim powiązaniu z dziełem sztuki, okazuje się żywa jako opis dzieła sztuki, który pozwala ujawnić samą jej istotę i znaczenie […].

Zmierzamy dzisiaj ku postfenomenologii otwartej i świadomej swych własnych granic – konkluduje. Zauważa przy tym trafnie, że w mniejszym lub większym stopniu zdaje ona sprawę z kruchości cierpiącego, wrażliwego straumatyzowanego podmiotu. Podmiotu „słabego i chwiejnego”, podatnego na zranienie, rozdartego „galernika wrażliwości. Cień, który ciągnie za sobą postfenomenologia to także – zauważa autorka – „cień smutku”. Ów cień – sztuka – nosi piętno takich właśnie, składających się na charakterystykę współczesnego podmiotu, nastrojów smutku i „nieostatecznej uczuciowości”. Zwrot sztuki analizowanej przez postfenomenologów ku aisthesis jest więc w jej ujęciu zwrotem ku straumatyzowanemu podmiotowi”.

Z recenzji wydawniczej prof. Iwony Lorenc

Jest to książka z zakresu matematycznej filozofii, czyli filozofii w której przybliża się i poznaje struktury filozoficzne przy pomocy matematycznych. W książce tej wykorzystuje się genialne intuicje metafizyczne i matematyczne wielkich filozofów. Metoda matematyczna w filozofii ma bowiem długie tradycje: już od Parmenidesa, którego byt był kulopodobny, Platona, który nie chciał wpuszczać do swojej Akademii osób niezaznajomionych z geometrią (jak bowiem mieliby zrozumieć działanie Boga-geometry?), przez geometryczne wątki u Kuzańczyka, Galileusza i jego matematyzację przyrody, etykę w porządku geometrycznym dowiedzioną Barucha Spinozy, projekt mathesis universalis Leibniza, fenomenologię Husserla, aż po Whiteheada i Russella, a później René Thoma, aby wspomnieć tylko kilka przykładów. 
 

Jednym z zyskujących dzisiaj na znaczeniu nurtów filozofii feministycznej, która usiłuje jednocześnie uwzględnić i przekroczyć krytykę poststrukturalistyczną, jest feministyczna fenomenologia. W swoich coraz to nowszych odsłonach fenomenologia zdaje się pogłębiać refleksję nad źródłową relacją podmiotu ze światem, odchodząc od dualistycznych, podmiotowo-przedmiotowych schematów opisu ludzkiej egzystencji, co bliskie jest feministycznym podejściom. Atrakcyjność fenomenologii dla feminizmu wynika jednak głównie z tego, że rozwija ona od lat namysł nad kategorią przeżywanego przez jednostkę doświadczenia (lived experience, l’expérience vécue). Ucieleśnione i usytuowane doświadczenie okazuje się swego rodzaju mostem, który przerzucony między poststrukturalizmem a fenomenologią pozwala myśli feministycznej wiązać teorię z praktyką, intelekt z afektem, metafizykę z polityką czy empiryczne z transcendentalnym. 

The texts collected in this volume are the result of research in the field of the pressing issues of phenomenology as a “formal,” i.e., genetic-constitutional, investigation of the sense in the scientific and philosophical dialogue to which it aspires from the beginning with Edmund Husserl. The hope of the editors is to offer the reader a textbook of quality and relevance, and perhaps a particular input to challenge and find what is given by revealing itself and/or oneself.

Editors

The range of topics is very wide [...]. The choice of topics itself is extremely interesting; it makes phenomenology, broadly conceived, and its tradition, as well as its present day, a lively and passionate subject.

prof. dr hab. Piotr Mróz

Jest to dzieło, które na obecnym rynku książek fenomenologicznych nie ma konkurencji. Więcej jeszcze. Zaryzykuję stwierdzenie, że można już teraz zaliczyć tę pracę do serii najlepszych książek fenomenologicznych, jakie kiedykolwiek ukazały się w języku polskim. Łączy ona wysoką kulturę filozoficzną i wielką erudycję, która bez problemu pozwala Autorowi poruszać się w najodleglejszych zakamarkach historii filozofii, wysoką świadomość metodologiczną, przejawiającą się zarówno w podejściu hermeneutycznym do interpretowanego tekstu Heideggera, jak i w znakomicie opanowanej umiejętności widzenia i opisu fenomenologicznego – z własnym, bardzo gruntownie przemyślanym i nowatorskim projektem filozoficznej fenomenologii. (z recenzji dr. hab. Daniela Rolanda Soboty)